تفاوت حقوق بگیر اصلی و غیر اصلی

تفاوت حقوق بگیر اصلی و غیر اصلی

تفاوت حقوق بگیر اصلی و غیر اصلی یکی از پرسش های رایج میان کارکنان و حسابداران است. به طور کلی، هر فرد بدون توجه به این که در چند محل کار می کند، تنها یک بار می تواند از معافیت مالیاتی موضوع ماده ۸۴ قانون مالیات های مستقیم استفاده کند. این معافیت هر سال در قانون بودجه مشخص می شود. برای مثال، در سال ۱۴۰۱ مبلغ آن ۶۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بوده است. در سامانه حقوق و دستمزد نیز هر فرد فقط در یک محل به عنوان حقوق بگیر اصلی تعریف می شود؛ معمولا همان جایی که به صورت تمام وقت مشغول به کار است و بیشترین حقوق را دریافت می کند.

اما اگر شخصی در محل های دیگری نیز به صورت پاره وقت فعالیت داشته باشد، در آن محل ها به عنوان حقوق بگیر غیر اصلی شناخته می شود و برای این نوع ثبت، محدودیتی وجود ندارد. نکته مهم این است که برای حقوق بگیر غیر اصلی، به جز معافیت ماده ۸۴، سایر بخشودگی ها و معافیت های قانونی مانند مواد ۹۱ و ۹۲ و قوانین ویژه ای همچون قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران همچنان برقرار است. همچنین نرخ مالیات حقوق بگیران غیر اصلی تا سال ۱۴۰۰ ثابت و برابر با ۱۰ درصد بود، اما در سال های بعد به صورت پلکانی بین ۱۰ تا ۳۰ درصد محاسبه می شود.

اهمیت اطلاع از فرق میان حقوق بگیر اصلی و غیر اصلی در این است که اشتباه در ثبت یا انتخاب نادرست نوع حقوق بگیری می تواند باعث از دست رفتن بخشی از معافیت های مالیاتی یا پرداخت مالیات بیشتر شود. بنابراین آگاهی از این موضوع برای هر فرد شاغل ضروری است تا بتواند از حقوق و مزایای قانونی خود به شکل درست بهره مند گردد.

برای عضویت در صفحه اینستاگرام ما کلیک کنید

تفاوت کارمند اصلی و غیر اصلی

کارمند اصلی و کارمند غیر اصلی از نظر نوع همکاری و نحوه محاسبه حقوق و مالیات تفاوت های قابل توجهی دارند. کارمند اصلی معمولا فردی است که در یک محل مشخص به صورت تمام وقت مشغول به کار است و بخش عمده درآمد خود را از همان محل دریافت می کند. این افراد معمولا در سیستم مالیاتی و بیمه ای سازمان مربوطه به عنوان کارمند اصلی ثبت می شوند و از تمامی مزایا و معافیت های قانونی، از جمله معافیت مالیاتی موضوع ماده ۸۴ قانون مالیات های مستقیم، بهره مند هستند. ثبت به عنوان کارمند اصلی به معنی آن است که کارفرما موظف به پرداخت بیمه، مالیات و سایر کسورات قانونی برای آن فرد است.

در مقابل، کارمند غیر اصلی معمولا افرادی هستند که علاوه بر شغل اصلی خود، در محل یا سازمان دیگری نیز به صورت پاره وقت یا پروژه ای فعالیت می کنند. این افراد در سامانه حقوق و دستمزد، به عنوان کارمند غیر اصلی شناخته می شوند و برخلاف کارمندان اصلی، فقط در محل کار اصلی از معافیت ماده ۸۴ برخوردارند. البته سایر معافیت ها و بخشودگی ها مانند مواد ۹۱ و ۹۲ و قوانین خاص (مانند قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران) همچنان شامل حال آن ها می شود. نرخ مالیات حقوق کارمندان غیر اصلی تا سال ۱۴۰۰ به صورت مقطوع ۱۰ درصد محاسبه می شد، اما در سال های اخیر به صورت پلکانی بین ۱۰ تا ۳۰ درصد بر اساس میزان درآمد تعیین می شود.

اهمیت اطلاع از تفاوت میان کارمند اصلی و غیر اصلی در این است که اشتباه در انتخاب نوع ثبت می تواند پیامدهای مالی و قانونی به همراه داشته باشد. اگر فردی به اشتباه در چند محل به عنوان کارمند اصلی ثبت شود، ممکن است از معافیت های مالیاتی بیش از حد استفاده کرده و در آینده مشمول پرداخت جریمه یا مالیات معوق گردد. همچنین در صورتی که کارفرما وضعیت کارمند را به درستی مشخص نکند، ممکن است در پرداخت بیمه و مالیات با مشکلات قانونی مواجه شود. بنابراین آگاهی از این تفاوت به کارمندان و کارفرمایان کمک می کند تا امور مالی و مالیاتی خود را به درستی مدیریت کنند.

تبدیل کارمند غیر اصلی به اصلی

تبدیل کارمند غیر اصلی به اصلی نیازمند رعایت مراحل مشخصی در سامانه مالیات بر حقوق است. در صورتی که در زمان اعلام خطا نسبت به نوع همکاری اقدام نشود، کل حقوق پرداختی فرد مشمول مالیات خواهد شد، بنابراین نباید به طور خودسرانه گزینه غیر اصلی یا اصلی را تغییر داد. علت این خطا معمولا به این دلیل است که ترک کار فرد مورد نظر در شرکت قبلی هنوز در سامانه مالیات بر حقوق ثبت نشده است.

برای رفع این مشکل، ابتدا باید ترک کار فرد در شرکت قبلی به صورت رسمی در سامانه مالیات بر حقوق اعلام گردد. پس از ثبت ترک کار، شرکت جدید می تواند بدون مشکل گزینه «حقوق بگیر اصلی» را در بخش نحوه همکاری برای فرد مورد نظر انتخاب کند و معافیت های قانونی مالیاتی او به درستی اعمال شود. این روش اطمینان می دهد که انتقال وضعیت همکاری فرد بدون ایجاد مشکل مالیاتی یا اشتباه در محاسبه حقوق انجام شود.

برای عضویت در کانال تلگرام ما کلیک کنید

مالیات حقوق پرسنل غیر اصلی

مالیات حقوق پرسنل غیر اصلی در ایران تحت قوانین مالیاتی مشخصی قرار دارد که به ویژه در سال های اخیر تغییراتی داشته است. تا سال ۱۴۰۰، مالیات حقوق بگیران غیر اصلی به صورت مقطوع ۱۰ درصد محاسبه می شد. اما از سال ۱۴۰۱، با تصویب قانون بودجه جدید، نرخ مالیات بر حقوق این گروه از کارکنان به صورت پلکانی تعیین شد.

بر اساس قانون بودجه 1404، درآمد مشمول مالیات ماهانه تا 12میلیون تومان از پرداخت مالیات معاف است. برای درآمدهای مازاد بر این مبلغ، نرخ مالیات به صورت پلکانی از ۱۰ تا ۳۰ درصد محاسبه می شود. کارکنان غیر اصلی تنها یک بار در سال می توانند از معافیت مالیاتی موضوع ماده ۸۴ قانون مالیات های مستقیم استفاده کنند. این معافیت سالیانه در قانون بودجه تعیین می شود. درآمدهای بالاتر از این مبلغ مشمول مالیات با نرخ های پلکانی می شوند.

علاوه بر معافیت ماده ۸۴، سایر بخشودگی ها و معافیت های قانونی مانند مواد ۹۱ و ۹۲ قانون مالیات های مستقیم و قوانین حمایتی مانند قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران همچنان برای کارکنان غیر اصلی برقرار است. این قوانین شامل معافیت هایی برای مزایای غیرنقدی، عیدی و پاداش پایان سال و سایر مزایا می شوند که می توانند به کاهش بار مالیاتی این گروه از کارکنان کمک کنند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد پرداخت کننده اصلی و غیراصلی​​ مالیات حقوق شرکت در کانال تلگرام آشاثبت عضو شوید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی آشاثبت نیز آماده اند تا با ارائه خدمات مشاوره حقوقی تلفنی به سوالات شما عزیزان پیرامون اطلاع از پرداخت کننده اصلی و غیراصلی مالیات حقوق شرکت​ پاسخ دهند.